Abel Resino Gómez

Abel Resino Gómez urodził się 2 lutego 1960 w Veladzie. W przeszłości był piłkarzem i występował na pozycji bramkarza. Mierzył wtedy 181 cm oraz ważył 79 kg. Większość swojej kariery piłkarskiej spędził właśnie w Atletico Madryt. Będąc w klubie z Madrytu ustanowił rekord, który do dziś został niepobity (chodzi o 1275 minut bez straconej bramki).

Obecny szkoleniowiec Atletico urodził się we wspomnianej Veldzie, która leży w prowincji Toledo. Pierwszym klubem w karierze Hiszpana był Club Deportivo Toledo, gdzie w sezonie 1979/80 zadebiutował w Tercera Division (trzecia liga hiszpańska). 

Następnym przystankiem w karierze Resino było Ciempozuelos. Właśnie w tamtym klubie wypatrzyli go włodarze „Los Rojiblancos” i postanowili pozyskać utalentowanego portero. Resino dołączył do Atletico w 1982 roku, jednak zadebiutował w pierwszej drużynie dopiero 4 lata później. Wystąpił wtedy w meczu Real Murcia 1-2 Atlético (12. kwietnia 1987 roku). W swoim debiutanckim sezonie w pierwszym zespole nie otrzymywał zbyt wielu szans na pokazanie swoich umiejętności. 

Dopiero w sezonie 1987/88 stał się podstawowym zawodnikiem klubu z Madrytu. W sezonie 1990/91 święcił z Atletico jedne ze swoich największych sukcesów, zwyciężając w Primera Division oraz Copa del Rey. 

Swoją passę bez puszczonego gola, Resino rozpoczął po przegranym 1:0 meczu z Mallorcą 25. listopada 1990 roku. Od tamtej pory Hiszpan nie został pokonany w lidze przez 14 kolejnych spotkań. Wreszczcie 17. marca 1991 roku zawodnik Sportingu Gijon, Luis Enrique, pokonał Resino, przerywając jego rekord, który dzierży do dziś. Ostatecznie wyniósł on 1275 minut bez straconej bramki.

Ponadto Resino może się pochwalić Trofeo Zamora (tytuł na najlepszego bramkarza; 17 bramek puszczonych w 33 spotkaniach). Wtedy też uzyskał wynik 0,51 bramki na mecz, co jest drugim najlepszym wynikiem w historii Primera Division.

W kolejnym sezonie świętował ponowne zwycięstwo w Copa del Rey. Ostatecznie jednak nie zdobył Trofeo Zamora, plasując się drugim miejscu, tuż za Paco Buyo.

Resino reprezentował barwy Atletico przez 13 sezonów (9 w pierwszej drużynie), aż do 1995 roku, kiedy to w zimowym okienku transferowym podpisał kontrakt z drugoligowym Rayo Vallecano, który był jego ostatnim klubem w piłkarskiej karierze.

Po tym, jak zawiesił buty na kołku, postanowił rozpocząć karierę trenerską. Jego pierwszym klubem w sezonie 2005/06 była Murcia, z którą zajął 4. miejsce w Segunda Division. Kolejną drużyną, w której objął stery było Levante (sezon 2006/07), która paradoksalnie zajęła 3. miejsce, przed Murcią prowadzoną właśnie przez Resino.

Słabe wyniki zespołu spowodowały, że ostatecznie zdecydowano się zwolnić Resino ze stanowiska szkoleniowca, po czym zastąpił go Gianni De Biasi. Po tym, jak opuścił Levante, został zatrudniony w CD Castellon.

W lutym 2009 roku, po wręcz katastrofalnych rezultatach Atletico pod wodzą Javiera Aguirre, włodarze „Los Colchoneros” zdecydowali się sięgnąć po usługi Resino. Był to więc wielki jego wielki powrót na Vicente Calderon.

Początkowo drużyna prowadzona przez Hiszpana nie prezentowała najwyższych lotów. Wszystko jednak uległo zmianie od pamiętnego meczu z Barceloną [4:3] i od tamtego czasu piłkarze Atletico złapali wiatr w żagle i zaczęli prezentować pełnię swoich umiejętności.

Francja

Pozycja na boisku: Napastnik

Data urodzenia: 19/12/1987

Zawodnik Kadry A